Με αφορμή το διπλό φονικό στην Κρήτη, ο Σταύρος Θεοδωράκης επιστρέφει στα Ανώγεια, να βρει φίλους του που αντιπροσωπεύουν τα άλλα Ανώγεια, τον πολιτισμό τους, τις μαντινάδες τους, τη φιλοσοφία τους. Τα Ανώγεια του παπα-Ανδρέα, του αυτοδίδακτου σοφού Αριστείδη, του Λουδοβίκου των Ανωγείων και του έρωτα του Νίκου Ξυλούρη και της Ουρανίας, επιβεβαιώνουν ότι τα Ανώγεια δεν είναι οι βεντέτες και οι σκοτωμοί, αλλά οι σοφές κουβέντες, οι δεύτερες σκέψεις, το πάθος του έρωτα και όχι της καταστροφής.